Αναγκαία η έξοδος από το ευρώ, όμως δεν αρκεί

L. Vasapollo , R. Martufi , J. Arriola

1. Η κρίση του καπιταλισμού όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά  γίνεται όλο και πιο έντονη εξαιτίας της αδυναμίας του κεφαλαίου να αναπτύξει ένα νέο εφικτό μοντέλο συσσώρευσης, τονίζοντας έτσι – όλο και πιο ξεκάθαρα – το συστημικό της χαρακτήρα.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι εδώ και πολύ καιρό μιλάμε για  μία συστημική κρίση (σε δομικό και παγκόσμιο επίπεδο), κι αυτό διότι η κρίση αυτή καθιστά σαφή   την πτωτική τάση του ποσοστού  κέρδους στις πιο ανεπτυγμένες χώρες ή όπως εμείς συνηθίζουμε να τις αποκαλούμε, στις χώρες του ώριμου καπιταλισμού.

Ευρώ: η «αυθόρμητη» πορεία των πραγμάτων

Δημήτρης Λένης

Είναι σε όλους μας γνωστό (εξάλλου αποτελεί τμήμα της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ) ότι δεν υπάρχει καμιά Ευρωπαϊκή συνθήκη, καμιά νομοθεσία, που να προβλέπει την εκδίωξη μιας χώρας-μέλους από την ευρωζώνη. Επίσης, δεν υπάρχει καμιά συνθήκη που να προβλέπει την οικειοθελή αποχώρηση μιας χώρας από αυτήν. Το ερώτημα, παρ’ όλα αυτά, παραμένει: υπάρχει μέλλον για τη χώρα μας μέσα στο ευρώ και, αν ναι, ποιο είναι αυτό; Επιπλέον, η παραμονή ή όχι μιας χώρας στην ευρωζώνη είναι αποκλειστικά και μόνο δικό της ζήτημα, δική της επιλογή; Το κοινό νόμισμα είναι ένα «αγαθό» που δόθηκε στους «Ευρωπαίους» και αυτοί (δηλαδή οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί) δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιος θα συμμετέχει ή όχι σε αυτό, δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν αν θα διώξουν κάποιον;

Ζημιές άνω του €1 τρισ. σε ευρω-τράπεζες

Wolfgang Münchau

Ο αριθμός και οι κλίμακες των συνεχόμενων κρίσεων που έπληξαν τις ευρω-τράπεζες τα τελευταία χρόνια, αρκούν για να αποδείξουν ότι οι κρυμμένες ζημίες είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εκτιμήσεις. Τα ποσά που «βγάζει» ο W. Münchau.

Ηταν μια ακόμη από εκείνες τις μεταμεσονύκτιες συμφωνίες, οι οποίες είναι νομικά επιτηδευμένες, αλλά οικονομικά άσχετες. Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης συμφώνησαν την περασμένη εβδομάδα ότι το ταμείο διασώσεων European Stability Mechanism (ESM) θα διαθέσει 60 δισ. ευρώ από τα 500 δισ. ευρώ που είναι το συνολικό πιστωτικό όριο, για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της ευρωζώνης. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα υπόλοιπα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση θα προέλθουν από τις εθνικές κυβερνήσεις ή από την υποχρεωτική συμμετοχή επενδυτών και καταθετών (bail in).

Μοντέλο Κύπρου για όλους

Μωυσής Λίτσης

Μετά από διαβουλεύσεις που κράτησαν επτά ώρες και την αποτυχία των προηγούμενων διαβουλεύσεων 19 ωρών στο Λουξεμβούργο στις 22 Ιουνίου, οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ αποφάσισαν ότι στη διάσωση των τραπεζών εκτός από τους μετόχους και τους ομολογιούχους, μπορεί να κληθούν να συνεισφέρουν και οι καταθέτες άνω των 100.000 ευρώ. Με άλλα λόγια με την απόφαση αυτή, ο οποιοσδήποτε καταθέτης άνω των 100.000 ευρώ(ιδιώτης, ασφαλιστικό ταμείο, συνδικαλιστική οργάνωση κλπ) μπορεί να εξισωθεί με τον μέτοχο και ουσιαστικό ιδιοκτήτη της τράπεζας και να κληθεί να συνεισφέρει το κάτι τις…, στην περίπτωση που οι άλλοι τρόποι διάσωσης δεν αποδώσουν…

Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και η επίπτωση στα ασφαλιστικά ταμεία καθώς και το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο με άλλοθι το ρωσικό μαύρο χρήμα, προϊδεάζουν για νέες περιπέτειες το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Με τη γενίκευση του κυπριακού μοντέλου οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών εκτιμούν ότι μετατρέποντας όλη την ΕΕ σε «Κύπρο» θα αποφευχθεί ενδεχόμενη φυγή κεφαλαίων όταν έλθει η ώρα της κρίσεως για μια τράπεζα-χώρα.

Να ανοίξει ο δρόμος για την αποδέσμευση της χώρας από την Ε.Ε.

Σταύρος Μαυρουδέας

Στις 10/4/2013 το Open Europe (ένα κριτικά φιλο-ευρωπαϊκό κέντρο μελετών) δημοσίευσε τη είδηση – που αγνοήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ – ότι ο πολύς πρώην επίτροπος κ.Μπόλσκενστεϊν (γνωστός από την περιώνυμη οδηγία του περί κινητικότητας (sic!) των εργαζομένων) ζητά την έξοδο της Ολλανδίας από το ευρώ και τη δημιουργία μίας νέας νομισματικής ένωσης των οικονομικά ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών (http://openeuropeblog.blogspot.gr/2013/04/you-know-its-bad-when-even-former-eu.html). 

Καλός και κακός μπάτσος πάλι ΔΝΤ και Ε.Ε.

Γιάννης Κιμπουρόπουλος

Το «λάθος» του μνημονίου αποκαλύπτεται ως προμελετημένο έγκλημα και οι συνιστώσες της τρόικας διαπληκτίζονται για την ευθύνη
Το επόμενο βήμα θα είναι να έρθουν και στα χέρια. Δεν ξέρουμε αν θα δούμε διαπληκτισμούς και χειροδικίες μεταξύ των κυριών Λαγκάρντ και Μέρκελ, ή των κυρίων Τόμσεν και Ρεν, αλλά η δημόσια αντιδικία για το «πόσο λάθος» είναι το ελληνικό μνημόνιο προδιαθέτει για κλιμάκωση. Τα μπλοκ της αντιπαράθεσης είναι τα προβλεπόμενα. Από τη μια πλευρά το ΔΝΤ, το οποίο προκειμένου να πλήξει την ηγεσία της Ευρωζώνης στο μαλακό της υπογάστριο έβαλε στις επτά εκθέσεις που έδωσε στη δημοσιότητα αρκετές δόσεις αυτοκριτικής. Από την άλλη πλευρά, η γερμανική ηγεσία και το «ιερατείο» των Βρυξελλών που, με ιερή αγανάκτηση διαψεύδει, ανασκευάζει, ειρωνεύεται, χλευάζει τις επισημάνσεις των εκθέσεων. 

Η ΕΕ οργανώνει το ξεπούλημα του νερού

Τάσος Σαράντης

H Ελλάδα προχωράει στην ιδιωτικοποί­ηση των εταιρειών ύδρευσης, η Πορτογαλία δέχεται πιέσεις να εκποιήσει την εθνική εταιρεία του νερού Aguas do Portugal και στην Ιταλία η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Επι­τροπή πιέζουν για την ιδιωτικοποίηση του νε­ρού, ακόμη και αν με ένα εθνικό δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 20ΐι ο λαός της Ιταλίας απέρριψε αυτό το ενδεχόμενο με ποσοστό 95%.

Ανακοίνωση με αφορμή την πρωτοφανή απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο

Η πρωτοφανής απόφαση του Eurogroup για κατάσχεση μέρους των καταθέσεων των πολιτών στην Κύπρο, από το πρώτο ευρώ και χωρίς την εξαίρεση ούτε καν των λαϊκών μικροκαταθέσεων, έρχεται να καταδείξει ακόμα πιο έντονα τον χαρακτήρα της ΕΕ ως ληστρικής συμμαχίας του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, φανερώνει και την ύπαρξη σχέσεων ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και επιβολής στο εσωτερικό της ίδιας της ΕΕ από τις χώρες ανώτερων βαθμίδων σε βάρος των υπολοίπων, που θεωρούνται «υποδεέστερες»,  όπως συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση με την Κύπρο.

Είναι ανάγκη να ανέβουμε όλο το Γολγοθά έως τη σταύρωση ή θα αποφασίσουμε τώρα την έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση;

                                                                           Πρωτοβουλία κατά του ευρώ και της ΕΕ

Ζούμε σε εποχές δύσκολες, ασυνήθιστες γι’ αυτό και αποκαλυπτικές. Το γνωστό ερώτημα αν υπάρχει ζωή έξω από το ευρώ και την ΕΕ φαίνεται να αντιστρέφεται από την ίδια την πραγματικότητα. Από τη λεηλασία, εντός του ευρώ και της ΕΕ, της ζωής και των δικαιωμάτων των απλών ανθρώπων, που η ίδια η ΕΕ ενορχηστρώνει! Η ΕΕ όχι μόνο δεν είναι το σπίτι των λαών για τον κόσμο της εργασίας και τους λαϊκούς ανθρώπους στη μεγάλη τους πλειοψηφία, αλλά αντίθετα φαντάζει καθαρά πλέον σαν σφαγείο των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, που ταυτόχρονα κλονίζεται από τα κύματα της μεγάλης ύφεσης και φαίνεται να μην έχει μέλλον…

 

Σαμίρ Αμίν: «Το ευρωπαικό σχέδιο θα καταρρεύσει…»

Επιμέλεια: Τάσος Τσακίρογλου

Ο Αιγύπτιος μαρξιστής οικονομολόγος Σαμίρ Αμίν, στο δοκίμιο του υπό τον τίτλο «Η κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος» εξετάζει τη δυνατότητα μετασχηματισμού της Ε.Ε σε μια δημοκρατική ένωση, ερώτημα στο οποίο δίνει αρνητική απάντηση. Το άρθρο που ακολουθεί αποτελεί μέρος του ως άνου δοκιμίου, όπως δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών.