Αποδέσμευση από την ΕΕ: κρίσιμη προϋπόθεση για το άνοιγμα μιας διαδικασίας σοσιαλιστικής μετάβασης στη χώρα μας”

Του Σταύρου Δ. Μαυρουδέα*

Τμήμα Οικονομικών Παν. Μακεδονίας

Η στάση απέναντι στην ΕΟΚ (παλιότερα) και στην ΕΕ (σήμερα) αποτελεί κυριολεκτικά την διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δυνάμεων που περιορίζονται στα όρια της αστικής στρατηγικής και αυτών που επιδιώκουν να την ανατρέψουν. Το κριτήριο αυτό έχει σημαδέψει όλη την μεταπολιτευτική περίοδο και σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ.  Η λεγόμενη «ευρωπαϊκή ενοποίηση» – ή ακριβέστερα η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού μπλοκ – αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα αλλά και βολονταριστικά μεταπολεμικά εγχειρήματα του καπιταλισμού.

ΠΩΣ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

 ΠΗΓΗ ISKRA

Του ANDRE GERIN, βουλευτή του ΚΚ Γαλλίας*

Οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης πραγματοποιούν όλο και περισσότερες συσκέψεις. Έχει ήδη προγραμματιστεί επειγόντως, συνάντηση κορυφής προέδρων και πρωθυπουργών, των χωρών της ευρωζώνης (το άρθρο δημοσιεύτηκε πριν από την τελευταία συνάντηση κορυφής της ευρωζώνης στις 21 Ιουλίου όπου ΓΑΠ και Βενιζέλος »θριάμβευσαν»).

Περιορισμένη κυριαρχία, φτηνή χρηματοδότηση, χαμηλοί φόροι

 Του Θ. Παρασκευόπουλου*

Το, προς το παρόν, κυβερνητικό γερμανικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα με συσκέψεις επιχειρηματιών και κυβερνητικών παραγόντων στο Βερολίνο εμφανίζεται την ίδια στιγμή που από άλλη μεριά προβάλλει κίνδυνος για το πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας. Η συμμετοχή της Ιταλίας, πιθανότατα και της Ισπανίας, στο πρόγραμμα δανεισμού της Ελλάδας –ίσως κιόλας από την επόμενη δόση– είναι αμφίβολη, καθώς οι ίδιες αυτές χώρες θα πρέπει ίσως να δανειστούν σε επιτόκια υψηλότερα από αυτά που προβλέπονται για την Ελλάδα.

Και αν φεύγαμε από το ΕΥΡΩ και την ΕΕ;

του Γιάννη Κυριακάκη*

Οικονομολόγου – εκπαιδευτικού

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ;

Πάντα υπάρχει άλλος δρόμος όταν ο μονόδρομος οδηγεί στην καταστροφή. Στο δρόμο αυτό συγκλίνουν όλο και περισσότερες δυνάμεις που διατυπώνουν μια ανατρεπτική πρόταση προς τον αγωνιζόμενο λαό των εργατικών αγώνων και των πλατειών.

Αποχώρηση από την ΕΕ με πρωτοβουλία του λαϊκού κινήματος

 Του Β. Μηνακάκη*

Ήρθε η στιγμή, να σκεφτούμε ως εργαζόμενοι πώς πρέπει να σταθούμε απέναντι στην ΕΕ. Με βάση την πραγματικότητα ή στρουθοκαμηλίζοντας; Σύγχρονα ή με βάση δογματικές αγκυλώσεις; Με πραγματικό διεθνισμό  ή με την καρικατούρα του; Από την σκοπιά του «έθνους των εργαζομένων» και του δικαιώματος για επιβολή της λαϊκής θέλησης και κυριαρχίας ή με βάση μια γενική και αόριστη επίκληση μιας πατρίδας, που διά στόματος του προέδρου του ΣΕΒ θεωρεί αδιαπραγμάτευτη τη συμμετοχή στην ΕΕ και το ευρώ;

Tο ευρώ βασική αιτία του δημόσιου χρέους

Του Χρ. Καραμάνου*

Είναι άξιο παρατήρησης ότι στη δημόσια συζήτηση το ευρώ και γενικότερα η διαδικασία ευρωποποίησης της Ελλάδας δεν συνδέεται με τις αιτίες του Δημόσιου Χρέους της χώρας. Είναι αναμενόμενο αυτό από τις συστημικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ, δεν είναι όμως εύλογο να χαρακτηρίζει τις συζητήσεις και την πολιτική γραμμή της Αριστεράς.