Γιατι το νέο Σύμφωνο είναι… παλαβομάρα!

Wolfgang Münchau

Πρόσφατα συμμετείχα σε μια συζήτηση, στην οποία όλοι έδειχναν να συμφωνούν ότι το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρώπης είναι παλαβό. Την συζήτηση παρακολουθούσε κι ένας πρώην κρατικός αξιωματούχος, που στράφηκε στην παρέα μου και είπε ότι συμφωνεί κατ’ αρχάς – αλλά πρόσθεσε ότι, αν η συμφωνία ενθαρρύνει την ΕΚΤ να γίνει πιο ελαστική, θα έχει κάποια αξία. Αργότερα μίλησα με έναν κεντρικό τραπεζίτη που επίσης ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία είναι άσχετη, αλλά είναι ευνοϊκός απέναντί της για θα λειτουργήσει ως σινιάλο για τις αγορές. Όταν μίλησα με τις επαφές μου στις αγορές, μου είπαν ότι το σύμφωνο είναι παλαβό.

Εγκώμιο στο Ευρώ

Θεόδωρος Μαριόλης
Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Το παρόν αποτελεί εκδοχή κειμένου επί του οποίου βασίστηκε η ομιλία μου στο «Στέκι Ελευσίνας», την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012. Ευχαριστώ τις/τους παρευρισκόμενους για ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και συζητήσεις. Οι σημειώσεις δηλώνονται με [.], και βρίσκονται στο τέλος του κειμένου.

1. Εισαγωγή
Αν και το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι κριτικές απέναντι «στο ευρώ», εξακολουθούν να παραμένουν, ιδίως στην Ελλάδα, μάλλον μειοψηφικές. Σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε έως τώρα, στο παρόν κείμενο επιθυμώ να συνταχθώ όχι μόνον με τη φαινόμενη πλειοψηφία, αλλά και να συνθέσω ένα μικρό εγκώμιο στο ευρώ. «Εγκώμιο», εκ του «κώμος», σημαίνει: «επαινετικός λόγος, ύμνος σε νικητή, δοξολόγημα» (Δορμπαράκης, 1993, σελ. 217).
Αρχικά αναφέρομαι στο ζήτημα της εθνικής οικονομικής πολιτικής, γενικά. Στη συνέχεια δείχνω τη συνοχή του συστήματος του ευρώ. Τέλος, εκθέτω το όραμα, το οποίο διαπνέει το εν λόγω σύστημα, και αντλώ ορισμένα συμπεράσματα από τη σύνολη συζήτηση.

Το PSI, η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο Μνημόνιο, στο φόντο του νέου «Δημοσιονομικού Συμβολαίου» της ΕΕ

Γιάννης Τόλιος

Εισαγωγή

Οι αποφάσεις της Συνόδου της ΕΕ, την 9ην Δεκέμβρη 2011, με την υπογραφή του λεγόμενου «δημοσιονομικού συμβολαίου, υποτίθεται ότι έθεσαν τις βάσεις υπέρβασης της κρίσης στην ευρωζώνη και της «σωτηρίας» του ευρώ, Ήδη οι αποφάσεις θεωρούνται από τις «αγορές» ξεπερασμένες και ανεπαρκείς για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους των μεγάλων οικονομιών, όπως της Ιταλίας και Ισπανίας, θέτοντας «εν αμφιβόλω» ακόμα και τη στήριξη των μικρότερων περιφερειακών χωρών. Ειδικότερα όσον αφορά την Ελλάδα, οι αποφάσεις της τελευταίας συνόδου, επιτείνουν τα προβλήματα εφαρμογής των αποφάσεων της 27ης Οκτώβρη ’11), για «επίλυση» της κρίσης χρέους της Ελλάδας.

Η έξοδος από το ευρώ ως εναλλακτική λύση: η περίπτωση της Αργεντινής

Vicenç Navarro

Μια θεωρία, που προωθείται από σημαντικούς χρηματοπιστωτικούς κύκλους, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), είναι αυτή που αναπτύσσεται από δύο οικονομολόγους του , τον  Ken Rogoff και την Carmen Reinhart, που με έκπληξη είδαμε σε ένα πρόσφατο άρθρο να αποκαλούνται  «οι νέοι  γκουρού της οικονομίας «,και  οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ύφεση, που προκαλείται από τις οικονομικές κρίσεις, πρέπει να επιλύεται με αργό ρυθμό μετά από πολλά χρόνια αργής και επώδυνης  πορείας ανάκαμψης.

Σκοτεινοί δείκτες και αριθμοί της (εντός ΟΝΕ) ελληνικής οικονομίας

Κώστας Παπουλής

Εισαγωγικά: Η «αριθμητική» της (εντός ΟΝΕ) ελληνικής οικονομίας, από πολλές όψεις, είναι εντυπωσιακά αρνητική. Ορισμένες, από αυτές τις όψεις, αναφέρονται σε αυτό το άρθρο, όπως:

1) Η δυνατότητα παραγωγής πλεονάσματος ανά εργαζόμενο, σε σχέση με την Γερμανία, η την Ισπανία.

2) Η αρνητική καθαρή αποταμίευση όλη την δεκαετία του ευρώ, που δείχνει άλλωστε, ότι η ελληνική οικονομία δεν είχε κανέναν δυναμισμό, και ότι η φιλολογία περί ισχυρής Ελλάδας -που υιοθέτησε και τμήμα της αριστεράς- ήταν εσφαλμένη.

Τρελοκομείον «Η Ωραία Ευρωπαϊκή Ένωσις»

Σταύρος Μαυρουδέας

Άλλη μία ευρωπαϊκή συμφωνία σωτηρίας του ευρώ (αυτή της 26ης Οκτωβρίου 2011) έχει πάρει τη γνωστή άγουσα που ακολούθησαν και οι προηγούμενές της. Και για άλλη μία φορά το γνωστό ντουέτο Μέρκελ – Σαρκοζί συναντιέται ακκιζόμενο για να ανανεώσει τους αμοιβαίους όρκους πίστης του (και ταυτόχρονα να ανταλλάξει και μερικές πισώπλατες μαχαιριές) και να τάξει στις αγορές ότι θα ξεζουμίσει ακόμη πιο αποτελεσματικά τους λαούς των ευρωπαϊκών χωρών.

Γερμανική Ε.Ε. και με τη… βούλα του Stratfor

Τι προβλέπει το αμερικάνικο think tank για το 2012. Του Γιώργου Τοζίδη

Το Stratfor, μία από τις πιο γνωστές δεξαμενές σκέψης των ΗΠΑ με νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό, εξέδωσε πριν από λίγες μέρες τις παγκόσμιες προβλέψεις του για το 2012.  Στο σημερινό άρθρο θα παρουσιαστούν οι προβλέψεις και τα συμπεράσματα της μελέτης για την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.

Επιτάχυνση στη λάσπη ή άλμα μπροστά;

Παναγιώτης Μαυροειδής

Οι μέρες της βεβαιότητας για το ευρώ έχουν παρέλθει οριστικά, ανεξάρτητα από την ταχύτητα, την  τροπή ή την κατεύθυνση που θα πάρουν οι εξελίξεις γύρω από την ‘’ελληνική χρεωκοπία’’ ή τις θνησιγενείς επιχειρήσεις διάσωσης της παραπαίουσας ευρωζώνης.

Ευρωπαϊκή Ένωση και γεωργία

Γιώργος Κάργας

Την τελευταία 20ετία ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε ραγδαία στην αγροτική παραγωγή με εμφανείς επιπτώσεις στους κοινωνικούς συσχετισμούς σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Οι εξελίξεις αυτές αποτυπώνονται σε έξι βασικές και ευδιάκριτες τάσεις.

Την έντονη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής διαμέσου της αύξησης της άμεσης ιδιοκτησίας και κυρίως της ενοικίασης. 

Την ενδυνάμωση της κυριαρχίας του κεφαλαίου στα γεωργικά εφόδια, τα τρόφιμα και την μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων, π.χ. ιχθυοκαλλιέργειες και οινοποιία.

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ; ΜΑ, ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ!

αναδημοσίευση από iskra

ΤΟ ΕΥΡΩ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Ακούγεται όλο και πιο συχνά από κύκλους της Αριστεράς ένα νέο σύνθημα, που μάλιστα προβάλλεται και ως αιχμή κατά του ευρώ, αν όχι και ως υποκατάστατο του αιτήματος για έξοδο από το ευρώ και συνολική σύγκρουση με την ΕΕ.

Αυτό το σύνθημα, που μπορεί να το έχετε ακούσει, λέει: «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ!».