Αναγκαία η έξοδος από το ευρώ, όμως δεν αρκεί

L. Vasapollo , R. Martufi , J. Arriola

1. Η κρίση του καπιταλισμού όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά  γίνεται όλο και πιο έντονη εξαιτίας της αδυναμίας του κεφαλαίου να αναπτύξει ένα νέο εφικτό μοντέλο συσσώρευσης, τονίζοντας έτσι – όλο και πιο ξεκάθαρα – το συστημικό της χαρακτήρα.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι εδώ και πολύ καιρό μιλάμε για  μία συστημική κρίση (σε δομικό και παγκόσμιο επίπεδο), κι αυτό διότι η κρίση αυτή καθιστά σαφή   την πτωτική τάση του ποσοστού  κέρδους στις πιο ανεπτυγμένες χώρες ή όπως εμείς συνηθίζουμε να τις αποκαλούμε, στις χώρες του ώριμου καπιταλισμού.

Ευρώ: η «αυθόρμητη» πορεία των πραγμάτων

Δημήτρης Λένης

Είναι σε όλους μας γνωστό (εξάλλου αποτελεί τμήμα της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ) ότι δεν υπάρχει καμιά Ευρωπαϊκή συνθήκη, καμιά νομοθεσία, που να προβλέπει την εκδίωξη μιας χώρας-μέλους από την ευρωζώνη. Επίσης, δεν υπάρχει καμιά συνθήκη που να προβλέπει την οικειοθελή αποχώρηση μιας χώρας από αυτήν. Το ερώτημα, παρ’ όλα αυτά, παραμένει: υπάρχει μέλλον για τη χώρα μας μέσα στο ευρώ και, αν ναι, ποιο είναι αυτό; Επιπλέον, η παραμονή ή όχι μιας χώρας στην ευρωζώνη είναι αποκλειστικά και μόνο δικό της ζήτημα, δική της επιλογή; Το κοινό νόμισμα είναι ένα «αγαθό» που δόθηκε στους «Ευρωπαίους» και αυτοί (δηλαδή οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί) δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιος θα συμμετέχει ή όχι σε αυτό, δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν αν θα διώξουν κάποιον;

Ζημιές άνω του €1 τρισ. σε ευρω-τράπεζες

Wolfgang Münchau

Ο αριθμός και οι κλίμακες των συνεχόμενων κρίσεων που έπληξαν τις ευρω-τράπεζες τα τελευταία χρόνια, αρκούν για να αποδείξουν ότι οι κρυμμένες ζημίες είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εκτιμήσεις. Τα ποσά που «βγάζει» ο W. Münchau.

Ηταν μια ακόμη από εκείνες τις μεταμεσονύκτιες συμφωνίες, οι οποίες είναι νομικά επιτηδευμένες, αλλά οικονομικά άσχετες. Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης συμφώνησαν την περασμένη εβδομάδα ότι το ταμείο διασώσεων European Stability Mechanism (ESM) θα διαθέσει 60 δισ. ευρώ από τα 500 δισ. ευρώ που είναι το συνολικό πιστωτικό όριο, για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της ευρωζώνης. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα υπόλοιπα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση θα προέλθουν από τις εθνικές κυβερνήσεις ή από την υποχρεωτική συμμετοχή επενδυτών και καταθετών (bail in).

Μοντέλο Κύπρου για όλους

Μωυσής Λίτσης

Μετά από διαβουλεύσεις που κράτησαν επτά ώρες και την αποτυχία των προηγούμενων διαβουλεύσεων 19 ωρών στο Λουξεμβούργο στις 22 Ιουνίου, οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ αποφάσισαν ότι στη διάσωση των τραπεζών εκτός από τους μετόχους και τους ομολογιούχους, μπορεί να κληθούν να συνεισφέρουν και οι καταθέτες άνω των 100.000 ευρώ. Με άλλα λόγια με την απόφαση αυτή, ο οποιοσδήποτε καταθέτης άνω των 100.000 ευρώ(ιδιώτης, ασφαλιστικό ταμείο, συνδικαλιστική οργάνωση κλπ) μπορεί να εξισωθεί με τον μέτοχο και ουσιαστικό ιδιοκτήτη της τράπεζας και να κληθεί να συνεισφέρει το κάτι τις…, στην περίπτωση που οι άλλοι τρόποι διάσωσης δεν αποδώσουν…

Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων και η επίπτωση στα ασφαλιστικά ταμεία καθώς και το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο με άλλοθι το ρωσικό μαύρο χρήμα, προϊδεάζουν για νέες περιπέτειες το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Με τη γενίκευση του κυπριακού μοντέλου οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών εκτιμούν ότι μετατρέποντας όλη την ΕΕ σε «Κύπρο» θα αποφευχθεί ενδεχόμενη φυγή κεφαλαίων όταν έλθει η ώρα της κρίσεως για μια τράπεζα-χώρα.